Dorp , Sint-Martens-Latem
De kerk van Latem dateert wellicht uit de 11de eeuw. In 1121 plaatste de bisschop van Doornik haar onder het patronaat van de Sint-Baafs in Gent. Het bouwmateriaal, Doornikse steen, werd langs de Leie aangevoerd. Vandaar dat de kerk zo dicht bij de rivier is gesitueerd.
De romaanse kerk is rond 1900 verbouwd in gotische stijl. Daardoor verloor de kerk haar authentiek karakter. De kunstenaars ervaren dat kennelijk ook zo: schilders als Serafien de Rijcke, Albijn Van den Abeele en Albert Servaes gaven ook ná 1900 in hun Latemse dorpsgezichten de voorkeur aan de oorspronkelijke romaanse architectuur.
Op het kerkhof vinden we het graf van Albijn Van den Abeele, de nestor van de Latemse schilders. Ook de rustplaats van beeldhouwer George Minne ligt in Latem, met op zijn zerk een eigen bronzen beeld: Moeder en kind (1930).
In de kerk hangt in de noordelijke zijbeuk een groot doek van Gustave van de Woestyne, Onze-Lieve-Vrouw schenkt de rozenkrans aan Dominicus, geïnspireerd door de Vlaamse Primitieven. De tegenhanger in de zuidbeuk van Maurice Schelck is gewijd aan St. Martinus. Het Heilig Hartbeeld van George Minne springt ook in het oog, samen met de kruisweg, vervaardigd in 1983 door keramist Paul de Bruyne.
